Jak podaje tygodnik „ComputerWorld” Centralne Repozytorium Informacji Publicznych – jeden z głównych projektów nowego ministerstwa Administracji i Cyfryzacji nie będzie gotowe we wrześniu tego roku.

W 2011 roku rząd przyjął projekt ustawy, na mocy której miał się zmienić tryb dostępu do informacji publicznej i jej ponownego wykorzystywania. Miało powstać centralne repozytorium informacji publicznych, w którym miały się znaleźć informacje o szczególnym znaczeniu dla rozwoju innowacyjności i społeczeństwa informacyjnego. 

"Każda informacja publiczna ma podlegać udostępnieniu i ponownemu wykorzystywaniu na zasadach przejrzystości, niedyskryminacji i niewyłączności. Co do zasady, każdemu będzie przysługiwać też prawo do ponownego wykorzystywania informacji publicznej - bez ograniczeń i bezpłatnie" - wyjaśniał rząd przyjmując projekt ustawy. 

Dzisiaj Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji poinformowało, że z powodu niejasności w sprawie środków proceduralno-prawnych oraz ze względów organizacyjnych i technicznych wprowadzenia Centralnego Repozytorium Informacji Publicznych opóźni się do czasu, gdy zostanie określone jego usytuowania w systemie informacji publicznej. 

"Nie oznacza to oczywiście, że informacje, które miały się znaleźć w Repozytorium, nie są dziś dostępne publicznie. MAC prowadzi prace nad uruchomieniem CRIP, zabezpieczając jednocześnie środki na uruchomienie repozytorium i na uruchomienie procedur kooperacji podmiotów (opracowanie standardów, zidentyfikowanie źródeł docelowych), które będą udostępniać dane poprzez repozytorium oraz na poszerzenie bazy dostępu".

I znowu informatyzacja naszego państwa lezy na łopatkach.

red. mediologia.pl

Jeżeli nie dokonamy jak najszybciej reformy nauczania informatyki w liceach to o ludziach odpowiedzialnych za system edukacyjny w Polsce będzie można powiedzieć to samo co o socjalistach z lat 80-tych : oni tak bardzo lubią bezrobotnych, że produkują ich masowo
W 2002 PWN – powtórne wydanie w 2010 - wydał podręcznik do przedmiotu – technologia informacyjna – przeznaczony dla uczniów liceów ogólnokształcących.

Podręcznik ‘’Technologia Informacyjna’’ jest znakomity, obiema rękoma podpisuje się pod stwierdzeniami reklamującymi książkę : ‘’prosty, przystępny język, i.t.d ’’ tylko jego tytuł powinien brzmieć ‘’Technologia Informacyjna Windowsa’’. Przyznają to zresztą sami autorzy pisząc na str. 11 ‘’W podręczniku, omawiając konkretne bloki tematyczne, wykorzystano głównie platformę systemową Windows’’.

Znajduje się w nim także krótki 10-stronicowy rozdział poświęcony Linuxowi, na którego poznanie autorzy proponują poświęcić 3 godziny dodając :’’…poznanie systemu Linux jest bez wątpienia pożyteczne, jednak nie ma kluczowego znaczenia dla osiągnięcia celów zawartych w podstawie programowej przedmiotu technologia informacyjna’’. Dlaczego ? Dlatego że system Linux umożliwia zrozumienie działania narzędzi informatycznych, natomiast celem przedmiotu technologia informacyjna jest nauka ich obsługiwania . Czy jest jednak możliwe w informatyce automatyczne oddzielenie wiedzy od umiejętności ?

Przytoczę dwie definicje Internetu: pierwsza jest umieszczona w podręczniku na str 79 : cytuje ‘’ …Ważne, żebyś rozumiał, że istotą Internetu stanowi infrastruktura sieciowa, /../ oraz zbiór zasad normujących jego działanie’’ i porównajmy ją z określeniem Internetu jakie znajdujemy w książce S. Lema p.t ‘’Tajemnica chińskiego pokoju’’ : ‘’Dopiero niedawno dowiedziałem się, że zaczątek Internetu jako sieci komputerowej bezośrodkowej, czyli takim sposobem rozgałęzionej, że nie posiada ona żadnego centrum wymyślili fachowcy Pentagonu..’’

. Wybitny pisarz w krótkim zdaniu, przedstawił podstawową zasadę funkcjonowania cyberprzestrzeni. Natomiast z definicji umieszczonej w podręczniku informatyki nie dowiadujemy się w nic, bo cóż to znaczy, że ‘’istotą Internetu stanowi infrastruktura sieciowa’’, określenie to, przypomina sławne marksistowskie ‘’istota człowieka to całokształt stosunków społecznych’’ i dziwić się należy, że autorzy konstruują definicje używając pojęć i metod z epoki zdawałoby się dawno minionej i zapomnianej.

Przytoczone przykłady – a tak naprawdę cała metodologia, na której oparty jest podręcznik - stawiają na ostrzu noża podstawowy problem związany z nauczaniem informatyki : czy możliwe jest skuteczne obsługiwanie narzędzi informatycznych bez jednoczesnego zrozumienia mechanizmów ich działania ? Czy w XXI wieku dychotomiczne rozdzielenie wiedzy i umiejętności nie jest sprzeczne z zasadami regulującymi dużą część rynku pracy ? Na czym rzeczywiście polega praca w społeczeństwie informacyjnym ?
Elektroniczna ekonomia polega na umiejętnym wyszukiwaniu danych potrzebnych przedsiębiorstwu i na ich jak najszybszym przetworzeniu, organizowaniu i uporządkowaniu.

Jaki typ pracownika jest do tego typu zajęć potrzebny ? Hammer w swojej książce „Reinżyneria i jej następstwa” opisując rolę pracowników w nowoczesnych przedsiębiorstwach wskazuje na fakt, że pracownik ze zwykłego wyrobnika staje się profesjonalistą. Pisze on :

„W organizacji skoncentrowanej na procesach samokierujący się pracownicy są odpowiedzialni zarówno za wykonanie pracy, jak i za zapewnienie, że jest ona zrobiona dobrze. Nie ma już wielkiej różnicy pomiędzy „robieniem” a „zarządzaniem” . Zarządzanie nie jest już tajemną i niedostępną umiejętnością zarezerwowaną dla obcej i uprzywilowanej elity. Ono staje się częścią zajęcia każdego /…/ profesjonalista nie pracuje zgodnie z wyraźnie określonymi instrukcjami. Skierowany na cel i mający szerokie horyzonty profesjonalista musi być „rozwiązywaczem problemów‘’ (ang. Problem solver), zdolnym do radzenia sobie z nieprzewidzianymi i niezwykłymi sytuacjami bez biegania do kierownictwa po wskazówki. /…/.Prawdziwy profesjonalista jest zaangażowany w bezustanne badanie, w niekończące się poszukiwanie wglądu i zrozumienie swej praktyki. „.

(O tym problemie pisalismy także tutaj)
Przede wszystkim musi on być wykształcony i – co istotniejsze – musi być zdolny do podejmowania samodzielnych inicjatyw i decyzji. Istnienie małych i dużych przedsiębiorstw zależy – o wiele bardziej niż w przeszłości – od stopnia autonomii ich personelu. Znikają hierarchiczne struktury, upowszechnia się coraz bardziej horyzontalny typ relacji organizacyjnych, w których zakres odpowiedzialności każdego pracownika wzrasta niepomiernie w porównaniu z zasadami pracy obowiązującymi w przedsiębiorstwie XX w.

W tych warunkach wartość pracownika nie jest wyznaczona tylko przez studia wyższe, lecz także przez typ otrzymanej w szkole edukacji. W elektronicznej ekonomi pracownik musi umieć przystosować się do ciągle zmieniającego się kontekstu ekonomicznego i technologicznego, co wymaga stałego podnoszenia kwalifikacji. Warunkiem skutecznej pracy jest szybkość z jaką analizuje się i apsorbuję zmianę, ponieważ zmiana jest cechą charakterystyczną naszej cywilizacji.

Paradoksalnie, doskonała znajomość i ciągłe używanie tylko jednego systemu operacyjnego utrudnia – a czasami wręcz uniemożliwia – naukę innych opartych na odmiennych zasadach oprogramowań. Ekonomiści nazywają to zjawisko blokadą innowacyjną. .Dlatego pluralizm metodologiczny w nauczaniu informatyki jest konieczny właśnie z punktu widzenia praw rządzących ekonomią elektroniczną ,Szkoła powinna uczyć uczenia się.

Ciągła nauka – to jest aksjomat XXI wieku - stała się częścią naszego życia zawodowego i codziennego. W opinii ekonomistów to system edukacyjny decyduje o miejscu zapóźnionych cywilizacyjnie społeczeństw – takich jak Polska – w światowym podziale pracy. Czy jest jednak możliwe – biorąc pod uwagę ilość godzin przeznaczoną na naukę informatyki w szkole – zaznajomienie uczniów z dwoma systemami operacyjnymi , co oprócz ewidentnie korzystnej dla pedagogiki wykładu różnorodności metodologicznej, umożliwiłoby również praktyczne zrozumienie przez młodzież zasady konkurencji na której oparta jest współczesna ekonomia ?

Byłby to niewątpliwie eksperyment, ale nauczanie informatyki jest ciągłym eksperymentem. Konkurencja informatyczna – gdyż używając różnych systemów uczniowie porównują je i oceniają – w szkole jest ważna także z innego powodu : gwarantowałaby niezależność programów szkolnych od strategii marketingowej przedsiębiorstw produkujących oprogramowania oparte na prawie własności.

Powszechnie wiadomo, że przedsiębiorstwa te traktują systemy edukacyjne jako doskonałe narzędzia do zaznajamiania i – co gorsza – do przyzwyczajania uczniów do używania w przyszłości swoich produktów. Jeżeli uważamy, że celem nauki informatyki w szkole nie jest wychowywanie konsumentów używających automatycznie – czyli bezmyślnie – oprogramowań potężnych firm takich jak Microsoft, lecz kształcenie podstaw metodologicznych informatyki i nabywania umiejętności obsługiwania narzędzi informatycznych zbudowanych według różnorodnych zasad to wniosek wydaje się być oczywisty.

Dlaczego w takim razie autorzy podręcznika ‘’Technologia Informacyjna’’ prezentują tylko narzędzia informatyczne firmy Microsoft ? Odpowiedź – jaką można zrekonstruować na podstawie lektury książki jest następująca : system Windows jest powszechnie używany , łatwy do nauczenia i jego znajomość jest podstawowym warunkiem znalezienia pracy. Argumentacja ta oparta jest jednak na fałszywych przesłankach. Przeanalizujmy je po kolei.

1.Autorzy podręcznika podkreślają, że system Windows jest powszechnie używany, ponieważ według zgodnej opinii jego użytkowników jest on łatwy do nauczenia. Otóż w rozumowaniu tym przesłanka z konkluzją powinny zamienić się miejscami (jest on uważany za łatwy ponieważ jest powszechnie używany). Aby stwierdzić, że coś jest łatwiejsze czy trudniejsze musimy dysponować jakąkolwieg skalą porównawczą. W wypadku systemów operacyjnych skala taka – z przyczyn historycznych - nie istnieje.

2. Autorzy są zwolennikami stanowiska, które można przedstawić w sposób następujący : co istnieje teraz, będzie także trwało w przyszłości. Otóż jest to założenie – jeżeli weźmie się pod uwagę historie rozwoju technologii informatycznych - fałszywe. W latach 70-80 supremacja IBM, była przygniatająca, jednak kierownictwo firmy zlekceważyło pojawienie się na rynku komputera domowego i przegrało konkurencje z Microsoft. Dzisiaj role się odwróciły. IBM wykorzystuje system Linux do budowania nowych narzędzi informatycznych mogących zagrozić monopolowi Microsoft.

3. Podręcznik ‘’Technologia Informacyjna’’ prezentuje wyłącznie narzędzia informatyczne firmy Microsoft, ponieważ dobra – w.g jego autorów - ich znajomość ułatwi absolwentom szkół znalezienie pracy. Błąd, za który zapłaci całe polskie społeczeństwo. Za kilka lat, albo pracodawca będzie zmuszony wydać pieniądze na przekwalifikowanie pracowników, albo pracobiorca będzie sam musiał nauczyć się innych wymaganych na rynku pracy narzędzi informatycznych. Jednokierunkowość w nauczaniu informatyki jest formą dodatkowego opodatkowania społeczeństwa przez państwo.

Piotr Piętak

Na portalu tygodnika „ComputerWorld” ukazała się notatka pod tytułem? „MSW: wkrótce powstanie w Polsce "TETRA"”, z której wynika dokładnie cos przeciwnego. Zacytuje fragment pierwszy:

„Podczas odbywającej się dzisiaj w Warszawie w Instytucie łączności konferencji TETRA Forum, Minister Roman Dmowski, poinformował, że po 12 latach przygotowań do budowy ogólnopolskiej sieci TETRA dla służb porządku publicznego i ratowniczych w Polsce, MSW niedługo powinno przystąpić do wyboru partnera, który wreszcie zrealizuje sieci w formie projektów pilotażowych w 2 lub 3 dużych miastach.”.

Otóż sęk w tym, że polska Policja już dawno podpisała 4 umowy na dostawę Systemów Wspomagania Dowodzenia (SWD), tzn. systemów wspomagających operacyjną pracę Policji w Warszawie, Szczecinie, Łodzi i Krakowie. Systemy te oparte są na zgodnych ze standardem TETRA systemach łączności radiowej, służących do komunikacji głosowej z patrolami oraz do automatycznej lokalizacji położenia radiowozów i dostępu do baz danych z zamontowanych w radiowozach terminali przewoźnych. Dostawcą systemów TETRA dla wszystkich 4 dotychczas zamówionych stanowisk SWD jest Motorola. Czyli te projekty pilotażowe są już dawno prowadzone.

Zresztą wiceminister Dmowski stwierdził jednoznacznie, że dopiero trwają przygotowania, aby zapewnić środki unijne na rozwój sieci ogólnopolskiej w następnej perspektywie finansowania, czyli w latach 2014-2020. Otóż - w związku pogłębiającym się kryzysem ekonomicznym – jest więcej niż pewne, że tych środków nie otrzymamy o czym wiceminister doskonale wie i dlatego zastrzegł się że nie zapadły jeszcze jednak żadne ostateczne decyzje, ani co do modelu realizacji projektów, ani w fazie pilotażowej, ani właściwej ogólnopolskiej.

Nie określono też jeszcze wymagań. Nie rozstrzygnięto również modelu finansowania, który spełni unijne wymagania, co do dopuszczalności pomocy publicznej. Z tych deklaracji wynika jednoznacznie, że system Tetra nie powstanie. Nie powstanie na obszarze całego kraju, bo koszt budowy takiego systemu wyniósłby kilka miliardów złotych. A na to UE nie ma pieniędzy.

Przypomnijmy, że MSW już kilkakrotnie podejmowało decyzje o budowie systemu TETRA. Ostatni raz w 2010 r., kiedy to ministerstwo resortu stwierdziło, że budowa telekomunikacyjnego systemu TETRA, jest konieczna aby zapewnić koordynację służb ratowniczych (n.p policji i pogotowia ratunkowego) podczas meczów piłkarskich Euro 2012. (patrz Orwell w Krynicy)

Byłaby to jedna z najważniejszych decyzji tego rządu, która – jeżeli plan budowy TETRY zostałby doprowadzony do końca – zdeterminowałaby na długie lata infrastrukturę telekomunikacyjną naszego kraju, dlatego warto moim zdaniem przypomnieć bliżej argumentację przedstawianej wtedy – dwa lata temu w licznych artykułach. Aktualnie istnieją dwa warianty budowy systemu TETRA : pierwszy to budowa systemu w miastach (tam gdzie będą rozgrywane mecze) oraz wzdłuż głównych tras komunikacyjnych ; drugi wariant, który zamierzał realizować MSWiA, to budowa systemu ogólnopolskiego.

Realizacja wariantu drugiego oznaczałaby, że Polska dysponowałaby najnowocześniejszą strukturą łączności specjalnej obejmującej 100% terytorium kraju, przy niezwykle zacofanej infrastrukturze komunikacyjnej (drogi, koleje), często uniemożliwiającej jakąkolwiek skoordynowaną akcje policji z powodu fatalnego stanu dróg lub ich braku.

Czy wybór pierwszego wariantu byłby racjonalny ? Tak dla przedsiębiorstwa, które wygrałoby przetarg, ponieważ państwo polskie czyli my płacilibyśmy za utrzymanie systemu wykorzystywanego na 20, 30% terytorium kraju. Co gorsza państwo polskie byłoby całkowicie uzależnione intelektualnie i organizacyjnie od firmy, która wygrałaby przetarg na budowę z powodu braku w MSWiA profesjonalnych służb technicznych, braku polityki w zakresie ochrony wykwalifikowanego personelu a także braku profesjonalnego nadzoru nad podległymi służbami w zakresie IT.

Nie jest tajemnicą, że głównymi graczami zainteresowanymi budową TETRY są przede wszystkim Motorola i firma EADS (któr odkupiła od Nokii jej wersje TETRY) oraz TP SA, to tylko pomiędzy nimi (niestety) rozegrałaby się walka o realizacje systemu TETRA w Polsce. W tej chwili jest już za późno.. System TETRA jest za drogi w fazie kryzysu ekonomicznego i politycznego UE.

Przypomnijmy, że podstawą działania systemu TETRA jest instalacja na terenie całego kraju około 1500 nowych radiowych stacji bazowych, wraz z budową od podstaw lub adaptacją istniejących masztów i wież telekomunikacyjnych.

Horrendalny koszt. Redakcja tygodnika „ComputerWorld” powinna zaprzestać wspomagać aktualny rząd nieprzemyślanymi notkami. Pijar to sprawa fachowców a nie amatorów.

Piotr Piętak

Współcześni epigoni XIX i XX wiecznego ateizmu twierdza – zgodnie z teoria ewolucji Darwina Jacques`a Monoda -, ze cała ewolucja organizmów żywych, obejmująca i nasz gatunek, może być wyjaśniona przez niewiarygodnie długie serie przypadkowych mechanicznych błędów w kopiowaniu kodu genetycznego, a nie przez istnienie źródła informacji kreującego nowe systemy biologiczne.

To początkowe źródło informacji, chrześcijanie nazywają Bogiem. Kto ma racje ? Rozpatrzmy to punktu widzenia teorii informacji.
Teoria informacji została sformułowana w roku 1948 przez amerykańskich uczonych Ralpha Hartleya i Claude’a E. Shannona, którzy podczas prac nad poszukiwaniem najskuteczniejszego sposobu przekazywania informacji za pomocą telefonu udowodnili, ze każdy zrozumiały komunikat pochodzi od nadawcy posiadającego inteligencje.

Z ich teorii wynika, że zawartość informacyjna komunikatu , który aby dotrzeć do odbiorcy musi przejść przez licznych pośredników, może zmaleć lub pozostać taka sama natomiast w żadnym wypadku nie może wzrosnąć. Wyobrażmy sobie teraz, że np. Albert Einstein chce przesłać manuskrypt szczególnej teorii względności i francuskiemu fizykowi, Louisowi de Broglie,który mieszka w Nicei. W tym celu Amerykański uczony przekazuje ją na poczcie urzędnikowi obsługującemu telegraf, który przesyła ją do Londynu (zakładamy, że nie ma bezpośredniego połączenia między USA i Nicea), ten z kolei przesyła ją do Paryża a z Paryża przesyłaja manuskrypt do Nicei..

Gdy ostatecznie praca naukowa Einsteina dotrze do jego kolegi w Paryżu, będzie ona różna od oryginału, ponieważ na każdym etapie przekazu informacji kolejni urzędnicy popełniali błędy, których rosnąca liczba zmniejszyła zawartość komunikatu. W efekcie francuski uczony otrzyma wersje tekstu mniej zrozumiałą od oryginału i będzie musiał się porządnie napocić, aby zrozumieć, o co właściwie chodzi jego koledze z Ameryki.

Otóż, w.g. teorii ewolucji Monoda, istnieje możliwość, że kolejni urzędnicy poczty, popełniając błędy w przekazywaniu manuskryptu zawierającego szczególna teorie względności, mogą w efekcie doprowadzić do sformułowania ogólnej teorii względności czyli realnie zwiększyć zawartość informacyjną i konceptualną komunikatu. Twórcy teorii ewolucji każą nam wierzyć, że absurd jest prawdą, że człowiek jest nagromadzeniem błędów, że z materii nieożywionej powstają organizmy biologiczne ot tak sobie przez przypadek. Nauka XX wieczna obaliła te twierdzenia. Dokładniej wyjaśniałemto tutaj.  

Piotr Piętak