3. Edytor vi

Edytor vi powstał w 1969 roku kiedy interfejsy graficzne dopiero ząbkowały, i dlatego sposób jego używania jest diametralnie różny od edytorów, którymi posługują się dzisiejsi internauci np. Word. Jednak edytor vi jest narzędziem używanym do dzisiaj w systemach Uniksowych a więc także w Linuxie. Do dzisiaj jest on edytorem  najpopularniejszym w różnych dystrybucjach Linuxa dlatego jego znajomość jest konieczna dla kogoś kto rozpoczyna naukę tego systemu.

Główna trudność w nauce edytora vi tkwi w przyzwyczajeniach i umiejętnościach, które wynieśliśmy z używania współczesnych edytorów tekstowych typu Word. Najlepszym rozwiązaniem byłoby – przed przystąpieniem do nauki edytora vi-  zapomnieć o Wordzie, niestety nie jest to możliwe: przyzwyczajenie jest drugą natura człowieka.

Warto jednak pamiętać o jednym: wszelkie manipulacje które sa przydatne w tworzeniu pliku tekstowego w Wordzie nie istnieją w vi, filozofia posługiwania się tym edytorem jest przeciwieństwem filozofii (maszyny do pisania) która obowiązuje w Wordzie.

Edytor vi jest – niestety – wystarczająco złożony aby się w nim zagubić. Często istnieje kilka różnych sposobów postępowania w celu uzyskania tego samego rezultatu. Dlatego też w tym rozdziale poznamy tylko elementarne funkcje vi aby opanować tylko czynności typu pisanie w pliku, zmiana pliku i jego zapamiętywanie.

Aby utworzyć pusty plik, w linii poleceń napisz:

$ vi  nazwa_pliku

Gdzie nazwa pliku dotyczy istniejącego już pliku (który zamierzamy obejrzeć lub zmodyfikować) bądź nie istniejącego jeszcze pliku, który dopiero zamierzamy utworzyć. Po  wystukania w linii poleceń w/w polecenia –  vi nazwa_pliku – (np. plik1) i wciśnięcia przycisku „Enter” , otrzymujemy następujący ekran z kursorem migającym w lewym górnym rogu.

Jeżeli w tej chwili naciśniesz klawisz z literą np. „w” to – wbrew twoim oczekiwaniom – nie pojawi się ona na ekranie, ani kursor nie przesunie się w prawo. Aby móc zacząć pisać trzeba nacisnąć klawisz  [Esc] i  następnie klawisz [a] lub [i] lub [o] . Jeśli to zrobisz, będziesz mógł wypełnić twój plik tekstem np. takim (patrz poniżej)

Jeżeli teraz wystukamy  [Esc] a następnie :q! i Enter to opuścimy edytor bez zapisu modyfikacji pliku czy jego stworzenia – jak w naszym przypadku – by opuścić edytor i wprowadzonych zmian w pliku nie stracić, musimy po dwukropku wystukać  :wq (patrz poniżej) lub   :x  i  Enter.